کوتاه سروده های ادونیس ( علی احمد سعید ) شاعر سوری
ترجمه ستار جليل زاده

1
رياح الجنون

-
صدِئتْ عَرَباتُ النهارْ
صَدىء الفارسُ.
إنني مقبلٌ من هناكْ
من بلاد الجذور العقيمهْ
فَرَسي برعمٌ يابسُ
وطريقي حِصارْ.
ما لكم , ما لكم تَسخرونْ ؟
اهرُبوا فأنا من هناكْ
جئتكم, فلبستُ الجريمهْ
وحملتُ إليكم رياحَ الجنونْ .

-
بادهای جنون آمیز
-
درشکه های روز اکسیده شدند
--------و تک سوار نیز
من از آن جا می آیم
از سرزمین ریشه های بی حاصل
اسبم شکوفه ی خشکی است
---------و راهم بسته .
شما برای چه ، برای چه به سخره می گیریدم ؟
بگریزید ،
------من آن جایی ام
با تن پوشی از جنایت آمده ام
و برایتان
بادهای جنون آمیز را آورده ام .

-
2
جسر الدموع

-
ثَمّة جسْرٌ من الدمع يمشي معي
---يتكسّر تحتَ جفوني
--ثَمّة في جلديَ الخَزفيّ
---فارِسٌ للطفوله
يربطُ أفراسه بظلّ الغصونِ
---بحبال الرياحْ
ويغنّي لنا بصوتِ نبيٍّ :
" أيَهذي الرياحْ
أيّهذي الطفوله
يا جسوراً من الدّمعِ
مسكورةً وراء الجفونِ . "

-
پل سرشک ها

-
پلی از سرشک ها این جاست
-----------که با من راه می روند
و پسِ پلک هایم می شکنند
این جا ،
---زیرِ پوستِ سفالینه ام
کودکِ تکسواریست
که اسب هایش را با طنابِ بادها ،
به سایه ی شاخه ها می بندد
و با صدایی پیامبرگونه برایمان آواز می خواند :
" ای بادها
ای کودکی
ای پل های سرشکِ شکسته در پسِ پلک ها . "
-
-
3
الكرسي
-
مِن زَمَنٍ صرختُ بالمدينه :
يا قشْرَةَ العالم في يَديّ.
من زمنٍ تَمْتَمتُ للسفينه ـ
أُغنيَتي في اللهب الورديّ :
أَلكلُّ أو لا شيء.
تَعِبتُ يا أحفاديّ الصِغار
منّي ، من البِحار ،
هاتوا ليّ الکرسيّ .