اثر

جمعه

Novalis-Persisch

اشعاری از نوالیس
برگردان: نیما حسین‌پور
--
نوالیس ۱(در اصل: گئورگ فریدریش فیلیپ فرایهِر فون هاردنبرگ)، شاعر و فیلسوفِ آلمانی ِ دورانِ رومانتیک در سال ۱۷۷۲ در شهر هارتس در زاکسِن به دنیا آمد. در شهرهای ینا، لایپتسیش و ویتنبرگ در رشته‌ی حقوق تحصیل کرد و آن را در سال ۱۷۹۴ به پایان برد. در همان سال سوفی دوازده ساله را ملاقات کرد و چند ماه بعد و بدون اطلاع والدین نامزدش شد. پس از مرگِ سوفی در سال ۱۷۹۷ به دانشکده‌ی معدنِ فرایبرگِر رفت و در آن‌جا به تحصیل در رشته‌های معدن، شیمی و ریاضی پرداخت. در سال ۱۸۰۰ رییس ِ منطقه‌ی تورینگن شد. وی در سال ۱۸۰۱ و در شهر وایسِنفلد بر اثر بیماریِ سل درگذشت.
نوالیس نویسنده و اندیشمندی بسیار کوشا بود و در طولِ زندگی ِ کوتاهش دانش ِ وسیعی را در زمینه‌های علوم طبیعی، حقوق، فلسفه، سیاست و اقتصاد کسب کرد. او و فریدریش شِگِل «فراگمِنت» را به فرم ادبی ِ خاص دورانِ رومانتیک بدل ساختند.
-

-

-
***
-
سرود ۳
-
کم‌اند آنان که
به راز ِ عشق آگاهند،
و ناسیرایی و تشنگی ِ ابدی را
احساس می‌کنند.
معنای الاهی ِ عشای ربانی
برای حس‌های زمینی
یک معماست؛
لیک آن کس که زمانی
نَفَس ِ زندگی را
از لبانِ داغ و دوست‌داشتنی چشید،
قلبش از شراره‌ی مقدس با موج‌های لرزان
ذوب شد،
چشمش آن‌چنان باز شد
که ژرفای فهم‌ناپذیر ِ آسمان را
اندازه گرفت،
از جسمش خواهد خورد
و از خونش خواهد نوشید
برای همیشه.
چه کسی
به معنای والای جسم ِ زمینی
پی بُرد؟
کی‌ست که بتواند بگوید
خون را درک کرده؟
زمانی همه چیز جسم است،
یک جسم،
زوج ِ رستگارشده
در خونِ آسمانی
شنا می‌کند. ـ
آه! چهره‌ی دریای جهان
سرخ شده،
و صخره در گوشتِ عطراگین
غوطه‌ می‌خورد!
ضیافتِ شیرین هرگز به پایان نمی‌رسد،
عشق هرگز سیراب نمی‌شود.
زن مهرورزیِ معشوقش را
هر چه بیشتر طلب می‌کند.
از لبانِ پیوسته مهربان
نزدیکی و صمیمیتی دوستانه
سربرمی‌آورد.
لذتِ داغ
روح را به لرزه می‌اندازد.
قلب تشنه‌تر و گرسنه‌تر می‌شود:
و بدین‌سان
لذتِ عشق پایدار می‌ماند
از ازل تا ابد.
اگر هشیاران یک بار هم
این مزه را چشیده بودند،
از همه چیز دست می‌کشیدند،
و نزدِ ما کنار ِ میز ِ حسرتی می‌نشستند،
که هیچ‌گاه خالی نمی‌شود.
آن‌ها سرشاریِ بی‌پایانِ عشق را
می‌شناختند،
و غذای جسم و روح را
ستایش می‌کردند.
-
-
***
-
همه‌ی مردانی که
کار ِ بزرگی برای بشریت به انجام رسانده‌اند،
نیرویشان را وامدار که هستند؟
هیچ‌کس جز مادرانشان!
-
-
***
-
-
عشق غایتِ نهایی ِ تاریخ ِ جهان است –
آمین ِ کهکشان .
-
-
-----------------------------------
۱Novalis
۲ Schmetterlinge
۳ Hymne

به‌سوی آرشیو آثار نیما حسین‌پور در اثر

حق انتشار محفوظ و متعلق به سایت اثر است

0 comments

0 Comments: