کتاب ها
یک افسانه/رونی هاگ/طاهر جام برسنگ
این خروس از کیست که سر ندارد؟نوشته ی بهروز شیدا
چنین می گفت زرتشت/ترجمه قلی خیاط
مرواریدهای پشیمانی، ترجمه نجمه موسوی
معصومه ضیائی:ماهور و صدای سپیده
مسعود نقره‌کار: بچه‌های اعماق
سهیلا میرزایی: میچکا غیرقانونی می خواند
فریبا صدیقیم: این قلب معمولی نمی‌زند نیست
محسن عظیمی: همیشه همه‌چیز یه‌جور نیست
چهار کتاب و نیم از فرهنگ کسرایی
بهروز شیدا: زنبور مست آن‌جااست
سپیده جدیری: به آغوش دراز نی
نجمه موسوی: فراموشی
سکوت صدای روشنی دارد
زیبا کرباسی: حال دست هایم از خالی
زمان گمشده، ترجمه‌ی مریم رئیس دانا
فریبا صدیقیم: من زنی انگلیسی بوده ام
از بحران مدرنیت تا رقص عاشقان و عارفان زمینی
Carolas andere Tode
RUMI
Galerie von Asar
www.flickr.com
|
جمعه
--
خیزران
شعری از زیبا کرباسی
-
برای شنیدن شعر با صدای شاعر اینجا را کلیک کنید
همه ی سرنخ ها را در سوزنی فرو کرده ام که هیچ ایوانی را به تاریکی ندوزد
جنازه در دست باد , باد که می کند
ادای سلامتی می دهد هنوز در جمع شیشه ها
گاهی صدای شکستن که می آید تا بترسند
چقدر پستانکت را در دهان آن پیر کودک خفه کن
همسایه شوهری دارد که باید با او ازدواج کند
این جا سر خم می سلامت است هنوز
و موی سرم بلند تر از قد نیم طوطی کلاغی ست که ترا دچار کرد
هر کسی با هم قد خودش قدم می زند
ها
تماشا کن
وصل دو اصل هم می شود گاهی
با شیشه ها میانه ی تاریکی دارد آینده
حواسش جمع تر از این حرف هاست
من در گذشته خونی ام و از دل ندارم مرد
با گذشته گریه ام و اریوت و بریوتم مرد
حالا خیزران تر از من این دل که هوای جان را نگه داشت و الله شد
اگر بخواهی جایی از بهشت را برایت با تاریکی می نویسم
ماشین مادرم لنگه کفشی زرد به پا کرد
تا ما خانه بمانیم و گرم بگیریم و نمیریم.
همه ی سرنخ ها را در سوزنی فرو کرده ام که هیچ ایوانی را به تاریکی ندوزد
جنازه در دست باد , باد که می کند
ادای سلامتی می دهد هنوز در جمع شیشه ها
گاهی صدای شکستن که می آید تا بترسند
چقدر پستانکت را در دهان آن پیر کودک خفه کن
همسایه شوهری دارد که باید با او ازدواج کند
این جا سر خم می سلامت است هنوز
و موی سرم بلند تر از قد نیم طوطی کلاغی ست که ترا دچار کرد
هر کسی با هم قد خودش قدم می زند
ها
تماشا کن
وصل دو اصل هم می شود گاهی
با شیشه ها میانه ی تاریکی دارد آینده
حواسش جمع تر از این حرف هاست
من در گذشته خونی ام و از دل ندارم مرد
با گذشته گریه ام و اریوت و بریوتم مرد
حالا خیزران تر از من این دل که هوای جان را نگه داشت و الله شد
اگر بخواهی جایی از بهشت را برایت با تاریکی می نویسم
ماشین مادرم لنگه کفشی زرد به پا کرد
تا ما خانه بمانیم و گرم بگیریم و نمیریم.
-
-
-
-
4 Comments:
نگارخانه اثر
www.flickr.com
|
نگارخانه اثر
www.flickr.com
|
www.flickr.com
|
www.flickr.com
|
www.flickr.com
|
www.flickr.com
|
همه می نوسند اما مهم این است که چقدر صادقانه باید نوشت
تو خیلی صادقانه می نویسی یعنی آنچه هستی و آنچه بلاخره انسان می تواند باشد
www.brgasht.blogfa.com