شعری از شاعر فلسطینی محمود درویش
برگردان از ترجمه انگلیسی یوهانس بیرینگر
برگردان: فرشته وزیری نسب

ما هم زندگی را دوست میداریم
آنجا که بتوانیم

در میان دو شهید می رقصیم
ودر میانشان نخل می کاریم
یا مناره بر پا می کنیم
زندگی را دوست میداریم
آنحا که بتوانیم

می دزدیم از کرم ابریشم تاری
تا بگسترانیم آسمانمان را
یا در بند کشیم کوچمان را
می گشاییم دروازه باغ را
تا پا به خیابان گذارد عطر یاس
چون روزی زیبا
زندگی را دوست میداریم
آنجا که بتوانیم

هر جا که بار کوچ بر زمین می گذاریم
بذر گیاهان زودرو می پاشیم
هر جا که بار کوچ بر زمین می گذاریم
مرده ای محصول بر می داریم
در نی ها یمان نغمه سرزمین های دور را می دمیم
و بر غباررا ه ها
از سم اسب هایمان نشان نقش می کنیم

نا ممان را سنگ به سنگ اینگونه حک می کنیم:
ای آذرخش
شب را بر ما روشن کن
کمی روشنش کن
که ما هم زندگی را دوست می داریم

فرشته وزیری نسب
مارس2009

محمود درویش در1941در دهکده ای در فلسطین به دنیا آمد که در هفت سالگی به علت بمباران صیهونیست ها مجبور به فرار از آن شد. . پس از یک سال به دهکده اش بر گشت اما جای آن را دیگر شهرکی اسراییلی گرفته بود.
هنگامی که در دبستانی در دیر الاسد درس میخواند شعر گفتن را آغاز کرد و در 19 سالگی اولین دفتر شعرش رابه نام برگهای زیتون منتشر کرد در سال 1970 اسراییل را ترک کرد و به شوروی رفت تابه تحصیل در دانشگاه مسکو بپردازد. اما بعد از یک سال به مصررفت و در آنجا ساکن شد.هنگامی که در 1973 به سازمان آزادیبخش فلسطین پیوست از برگشت به اسراییل محروم گردید.او رییس مرکز تحقیقات فلسطین،سردبیر روزنامه های الجدید، مسایل فلسطین،الفجرو الکرمل، دبیر انجمن نویسندگان و روزنامه نگاران فلسطین وعضو هییت اجرایی سازمان آزادیبخش فلسطین بود که در 1993 از این سمت کناره گرفت.درویش دراوت 2008در آمریکا در گذشت.
از او سی کتاب شعر و شش کتاب نثر به جا مانده است. شعر زیر ترجمه ای از برگردان انگلیسی پروفسور یوهانس بیرینگر است که همراه با مقایسه با ترجمه ی آلمانی چاپ روز نامه ی سایت (Zeit) انجام گرفته است.