رمان "سایه‌ها" داستان فروپاشی یک خانواده‌ی خرده‌مالک در یکی از روستاهای شمال ِ ایران در دهه‌ی چهل ِ شمسی است که پیرامون یک قتل شکل می‌گیرد. راوی داستان برای کشف ِ قتل ِ عمویش که حدود سی سال پیش اتفاق افتاده به زمان کودکی‌اش برمی‌گردد. راوی از طریق عکس‌های دوران کودکی‌اش با یازده تا پانزده سالگی‌اش ارتباط برقرار می‌کند و با آنها به گفت‌و‌گو می‌نشیند تا ماجرا را از زبان ِ آنها بشنود. در بازگویی ِ لحظه‌های کودکی و نوجوانی، با آمیزه‌ای از رؤیا و واقعیت، فضایی آفریده می‌شود که در آن، انسان‌ها گهگاه از واقعیت ِ فرساینده‌ی بیرونی می‌گریزند تا به شادی ِ ناداشته‌ای دست یابند. در این رُمان، در کنار شادی‌ها و رنج‌ها که در وهم و در پیوند با طبیعت بازنموده می‌شود، نفوذ و تأثیر ِ دین و خرافات، تأثیر ِ اصلاحات ارضی، مهاجرت روستاییان به تهران و... در هاله‌ای از طنزی پوشیده به تصویر کشیده می‌شود.
این رُمان توسط بهزاد عباسی به آلمانی ترجمه و در 2003 توسط Sujet Verlag منتشر شده است. ترجمه‌ی این رُمان با استقبال مواجه شده و پس از چند ماه به چاپ دوم رسیده است. چند نقد نیز درباره‌ی "سایه‌ها" توسط منتقدان آلمانی در نشریات آلمانی به چاپ رسیده است.