این عنوان ها درحد " نام های دیگر" (1) برای داستان خیلی کوتاه باقی نمانده اند , و هرکدام می روند تا نوعی از داستان" خیلی کوتاه" را پایه ریزی کنند. در این میان اما "Flash Fiction / Sudden Fiction"از اواخر دهه ی هشتاد به این سوی , همچون نام اش " غیر منتظره و برق آسا " در میان داستان نویسان و خوانندگان داستان کوتاه -لااقل در امریکا- مورد استقبال قرار گرفته و " سوکسه" پیدا کرده است.
عمرداستان های" خیلی کوتاه" به پیش ازسال های دهه ی هشتاد برمی گردد . این نوع داستان در سرتا سرجهان با مضامین و در شکل های مختلف خلق شده است , اما گویی مشغله های زندگی روزمره و کوتاه شدن اوقات فراغت درکنارکم حوصله ترشدن انسان در دهه های اخیر, بیش از پیش, خود را برداستان نویسان و خوانندگان داستان تحمیل کرد ه اند .

اواخر دهه ی هشتاد پس ازبحث وجدل های فراوان و نظرسنجی, سکه ی این نام گذاری به نام نویسنده ی امریکایی رابرت کلی زده شد و رابرت شپارد و جیم توماس با گرد آوردن و ویرایش مجموعه هایی از « Sudden Fiction» درمطرح تر شدن این گونه ی ادبی نقش ایفا کردند.(2)

این نوع داستان کوتاه امروزه در دوره آموزشی داستان نویسی ی مراکز آموزشی تدریس می شود و مورد بحث و نقد قرار می گیرد.
کارهایی از جان آپداک , ریموند کارور, ران کارلسون , مارگارت اتوود, چارلز باکستر , گابریل گارسیا مارکز , الیس والکر , پم هوستون و...... در زمره ی این نوع داستان های کوتاه معرفی شده اند.
همچون بسیاری از گونه های ادبی , تعریفی جامع و مانع از این نوع داستان کوتاه داده نشده است , و درباره ی ویژگی های آن نیزنظرات گونه گون وجود دارد:
محدودیت دراستفاده ازکلمات ویژگی ی داستان خیلی کوتاه ست, داستانی با کمترین و برگزیده ترین کلمات , می گویند این محدوده از 100 کلمه تا 1000 کلمه است , محدوده ای حتی " به اندازه ی زمان کشیدن یک سیگار" و یا " تعریف داستان بر سر میز غذا"!. وقوع یک حادثه غیر منتظره و ناگهانی , حضور و عمل برق آسای یک یا چند شخصیت داستانی , یک موقعیت یا حالت غیر قابل انتظار در داستان را از دیگر ویژگی های این گونه ی ادبی بیان کرده اند .
درزبان فارسی نیز برای انواع داستان های کوتاه ِ کوتاه معادل هایی به کار برده شده است : داستانک , پاره داستان , داستان های ترکشی , داستان های برق آسا و...
برخی از داستان نویسان ایرانی نیز در یکی دو دهه ی اخیر در این عرصه کارهایی منتشر کرده اند. ملیحه تیره گل , منتقد و شاعر, در مقاله ای با عنوان " داستان های ترکشی" ,همراه با برشمردن ویژگی های این گونه ی ادبی ازاین نویسندگان, همراه با نمونه ای از کارهای شان, نام برد ه است :
"] برخی ]......].ویژگی­ها ] در داستان­هایی که زیرِ عنوان «داستان­های ترکشی» در این جا می­خوانید، قابل ردیابی هستند. این داستان­ها، «زانوی غم در بغل» نگرفته­اند؛ به روان­شناسی مجال بروز نمی­دهند؛ باز، و بالقوه باقی می­مانند؛ رفتارها، یا غریزی هستند (مثل داستان­های «التهاب» نوشته­ی شیرین­دخت رادی، و «شاعر» نوشته­ی مسعود نقره­کار)؛ یا از سر ناچاری و گریز از موقعیت بروز کرده­ا­ند (مثل داستان­های «باران پشت پنجره» و «گل­ها را من باید می­خریدم» نوشته­ی بیژن کارگر مقدم و «لحظه­های خاکستری» نوشته­ی قباد مهاجرانی)؛ یا به رؤیایی آیینی پناه برده­اند (مثل داستان «بژی» نوشته­ی بهروز سیمایی)؛ و یا در حد حیرتِ سئوال باقی مانده­اند (مثل داستان «آینه­های مادر» نوشته­ی الهام قیطانچی)...."(3)