اثر

چهارشنبه

شعر/سهراب رحیمی

احتمال های جالبی
میان بنفش و گریه
سهراب رحیمی

-
تا نام تو
میان کتاب ها
گم بماند
بطری را
کنار صندلی می گذارم

عقربی نیش خورده ام
پاره پاره از تورق ایام و
از مجنون مولف

فشفشه می بندم
به دور اسکلتم
و خدای سفیدی
که بوی آب می دهد
ساعتها
روزها را
قیچی می کند

خط هایم کوک که می شود
اعتماد به ساعت نمی کند

به ساختمان مرگ
می نویسد دیوار
چشمهایم
از سنجاق
واژگون می ریزد
روی آستین

در این اتاقی که
هاملت را
از اکتبر عبور می دهد
فنجان
در چشم پنجره
می ریزد و
غرق می شود

به زودی زمان
سطرهایی از غروب است
دقیقه ای از نقاشی
که لبهای مرا
در چشم های تو
حرف می زند

ستارگان
در دهلیزهای مالیخولیا
در باجه های تلفن و
چراغ های زرد
در قطب های مخالف
خود را
پنهان می کند

زلزله
ضمیمه ی شناسنامه ام شد
از سه چهار قطعه کاغذ
حرف ها را
به دایره ها و مثلث ها
تقسیم کرد
احتمال های جالبی که
میان بنفش و گریه
پنهان است.

Robinmail1@yahoo.com

حق انتشار محفوظ و متعلق به سایت اثر است

0 comments

0 Comments: