سوفیا said...
ممنون. البته وقتی اشکهای تلخ پترافون کانت و کاتسل ماخر و فوکس و دوستانش ساخته های دیگر فاسبیندر را دیدم فکر کردم دیگر محال است کسی بتواند فیلمی تلخ تر و سیاه تر و واقع بینانه تر(به لحاظ درون نگری عمق روابط انسانی و خشونت و خودخواهی ها)از اینها بسازد.ولی ظاهرا تنها کسی که توانسته خود فاسبیندر بوده. فیلمساز فوق العاده و یگانه ای در تاریخ سینما که معلوم نیست چرا در ایران نادیده گرفته شده. البته آثارش به لحاظ بیان سینمایی هم بسیار جذاب و دیدنی و درخشان اند

آرش said...
مرسی از مطلب جالب تان.