یکشنبه
Roya Fatolah Zadeh


 شعری از رویا فتح اله‌ زاده 

هزار سال
هزارسال
 ریاضت روی قله ای
وخنده به جنگ قبیله ها در آن پایین
                                            زمان
 به سرعت از مغزم گذشت
موهایم را سپید
و بعد به اسکلتی زیرخاک تبدیل شدم
...
حالا ساختمان ها تا من بالارسیده اند
مردم در سکوت راه می روند
و زبان یکی از اسرارهفت گانه جهان شده
...
هزار سال
هزار سال ،درون خود راه رفتم
تا مارکس فریاد کشید :
«بفرمایید بیرون
شما فقط تصور کرده اید!»




3 Comments:
Anonymous ناشناس said...
بسیار عالی بود.

Blogger Unknown said...
ولی....این شعر که قدیمیست
و تصویر خانم فتح اله زاده
که....
اینجوری نبود!
موفق باشید
ولی...

Anonymous papillonnews said...
تو فقط می خوای بری
بری
هرجایی شده!
رد پاهات توی برف
چه تماشایی شده
قدمای اولت...
قدمای اولت یه کم آهسته تره!
توو دلم گفتم خدا
یعنی می شه که نره؟
اینا تقصیر تو نیس
من یه کم کهنه شدم(کهنه شدم..)
من پیر نخ نما
من بیزار از خودم!
وسطای راهیو
توی این هوای سرد
توو دلم گفتم چرا
به عقب نگاه نکرد...آیا این شعر متعلق به شماست؟
با سپاس

ارسال یک نظر

خواننده‌ی گرامی،
نظر شما پس از بررسی منتشر می شود.
نظرهایی که بدون اسم و ایمیل نویسنده باشند، منتشر نخواهند شد.

Webhosting kostenlos testen!
Webhosting preiswert - inkl. Joomla!