اثر

جمعه

S. Hosseini

"سرنوشت جمهوری"

شعری از سمیه حسینی

آفتابی از بالای سر

و تو همچنان در جمهوری سینه‌ها به تضارب آرائ می‌رسی

تاریک و روشن مضمون زبری است برای انگشت

آن مشروطه‌ی غمگینِ لایِ بندها

سلطنت رهیده از نوک‌ها

شیوعِ بطالت نافها

آن هراس تکه تکه‌ حزب‌های شکم

و قدم‌های بی‌گمان که لنگ می‌شوند

تا خیال ابری در پراکنده

سایه از نور پیراهن

تفتیش صدا در دره‌های تاریک

جدایی کلمه از معنا

-این‌ها همه حکم محال است و زن‌ها همیشه غایب‌اند-

روز روزِ متلاشی با دردهای شقیقه‌

روز روزِ پوست انگشت اشاره و به توپ بستن آه‌‌ ها

روز روزِ آرای تو در میان کشاله‌ها

روز روزِ درخت‌های بهارستان

سرنوشت من با توست

جمهوری گم لای سینه‌ها

جمهوری سرطان و تخلیه

جمهوری سپید با پاهای سیاه

1 comments

1 Comments:

ناشناس said...

سپاس ای کلامِ افراشته در میان سایه روشنِ سرنوشت

۳/۷/۹۳

خواننده‌ی گرامی،
نظر شما پس از بررسی منتشر می شود.
نظرهایی که بدون اسم و ایمیل نویسنده باشند، منتشر نخواهند شد.