درباره
نمایش «تاریخ مجهول آمریکا»
از زبان
رضا جعفری
«تاریخ مجهول آمریکا» نمایشنامهایست که خط کلی
آنرا، تنفر رقم میزند. تنفری که از بالا دیکته شده است و خشکمغزهایی که خود را
در اختیار کارخانههای مغزشویی قرار دادهاند تا این پروژه تکمیل شود. متاسفانه
فیلم اصلی که نمایش براساس آن نگاشته شده؛ در سطح جریان دارد و من و لیلی با
آنالیز خط کلی فیلم سعی کردیم که آنرا در عمق تعمیم دهیم. بههمین سبب، طراحی
صحنه را صفحهای شطرنجی انتخاب کردیم که همه پیادهاند و هیچ برندهای در این
خشونت سامان داده شده وجود ندارد. مگر عروسکگردانهای پشتپرده! در صحنهی آخر،
سفید در خانهی سیاه کشته میشود و سیاه در خانهی سفید گلولهای بر شقیقهی خود
رها میکند.
زیر ساخت کلی نمایش بر مبنای دیالوگهای فیلم
تنظیم شده است. نمایشنامه از 34 صحنه و یک
پرولوگ نوشته شدهاست. ترانهها در ابتدا، قبل از انتراکت و انتهای نمایش خوانده
میشود. مضمون کلی ترانهها زیبایی، عشق و ضد خشونت است.
آرتا داوری طراحی تابلوهای روی لاین واند و
پلاکارد را بهعهده دارد. تابلوهایش در وسعت 8 متر در 4 نمایش داده میشوند. من
معتقدم که همه اجزا نمایش باید در ریتم کار بگنجد و بههمین سبب با آرتا نزدیک به
شش ماه روی آفیش کار شد و او نزدیک به پانزده طرح کشید. خط روی آفیش توسط ماکسیم
ورخوفسکی که یک دیزاینر حرفهایست و خود بازیگر نیز هست؛ طراحی شد.
طراحی صحنه شامل یک داربست ساختمانی دو طبقه است
و کاملا آبستراکت کار میشود. در میان صحنهها هیچ بلاکی (تاریکی صحنه) نداریم. در
اینکار از رقص استفاده نکردم.
موزیک لایف توسط دو موزیسین پیانو، گیتار کلاسیک
و موسیقی الکترونیک طراحی شده است. برای هر ترانه زمانی بین دو تا دو و نیم دقیقه در
نظر گرفته شده است. موزیک اثر توسط پاسکال فریکه (گیتاریست) و توماس هوفمن (پرکشن
و پیانو) نوشته شد و زنده در صحنه اجرا گردید. سه ترانه به زبان انگلیسی توسط
رضوان اورنگپور از سوئد نوشته شد و لوسی شرودر خواننده آلمانی در صحنه اجرا نمود.
در رابطه با موزیسین باید این توضیح داده شود که آنها همواره جزئی از نمایشنامهاند
و شخصیت آنها توسط من و لیلی نوشته شده و به آنها میزانسن داده شده است و در
نمایشنامه شازده کوچولو دیالوگ هم برای موزیسین نوشته شد.
مسئول و طراح نور اریک ویشمن سالهاست که با من
کار میکند و بیشتر طراح رقص تئاتر در لندن است. نور از نظر من، نقشی اساسی در
کارهایم ایفا میکند و در کار اخیرم نزدیک به صد نوع تغییر نور بود. معمولا طراح
نور با بازیگران حداقل سه روز را به خود اختصاص میدهد. بیست و یک بازیگر در این
کار سی و دو نقش را زندگی کردند.
کارهای من همچون فیلم دارای تیتراژیست که در ریتم
کار گنجانده شده است و به تماشاگر این امکان را میدهد که زمان ورود به سالن با
نمایش اجین شده و به فکر وادار شود.
لینک نقدهای مهم درخصوص نمایش: