این چی بود؟ نوول بود؟ اگه که بود خیلی ول بود. اون ترکیب "به ممه هام دست نزن" شیرین ترین و محترمانه ترین بخش قصه بود انگار. زنها هم که همه اش تو واگن جین می خوردن و دعا می خوندن و... مردهام یا سرخپوست می کشتن یا همو تحقیر می کردن یا تو ... هم میگذاشتن. فکر کنم این آقای گنده بک اصلش ایرانی بوده باشه، فقط چسی های ایرونی های امروز رو نداشته که قابل فهمه... صد و خورده ای سال پیش پول نفت نداشتن که وسع چسی اومدن داشته باشن!

اندکی بعد از بلند شدن دود از لوله ی تفنگ "هانی دو", دود مرموز و بی رنگی از قلم "بوکوفسکی" بر می خیزد! درست در لحظه ای که ماه آن بالا ست! "بوکوفسکی" چه کسی را در این داستان نشانه می گیرد؟! "هانی دو" را؟! "بارت گنده بک" را؟! "کید" را؟! همه ی شخصیت های داستان را؟! یا مخاطب را؟!!!...
"بوکوفسکی" چه چیزی را در این داستان نشانه می گیرد؟! زن را؟ پشتوانه ی فرهنگی آمریکا را؟ عشق را؟ همه چیز را؟ یا خودش را؟!!!...
داستان پر از وجوه گونه گونی ست که بسته به حرکت نگاه مخاطب رنگ عوض می کند و در پس تیرگی و خشونت زبانی که به کار گرفته شده روشنی و ظرافت نابی ست که به زعم من گویا فقط مرز میان زشتی و زیبایی را با چنان شیطنتی می شکند که اصالت غریزی "غریزه" را از پس آن نمایان کند. اعتراضی در این داستان هست که به زعم من اعتراض نیست! بیان وجه معصومانه ی پلیدی انسان است شاید, یا بیان وجه کثیف حضور معصومانه ی انسان است به همانگونه ای که هست!!!
ترجمه, شاهکار بود. نام "طاهر جام بر سنگ" را به خاطر خواهم سپرد...

بوکوفسکی جایی تو ادبیات ایالات متحده و کلن کشورهای انگلیسی زبان نداره. زمانی که اون شروع به نوشتن هجویاتش کرد چنین رفتاری مسبوق به سابقه نبود به همین دلیل اسم در کرد. شان ادبی این آدم در حد خاکشیر اصفهانی در ادبیات فارسی است.

ترجمه بسیار عالی بود. تنها دو مورد هست که به نظرم میرسه مترجم می تونه تصحیح کنه:
1- کونمو بلیس
2- گفت «این دسته خر را توم فرو نمیکنی!»
ما توی فارسی چنین جملاتی نداریم. این جملات عینن از ساختار زبان انگلیسی به فارسی برگردانده شدن.
فحش ها در اصل باید طبق میزان شدتی که دارند براشون معادل فرسی انتخاب بش چون فحش اصولن نقش معنایی نداره بلکه برای ابراز میزان خشم به کار میره. بنا بر این مثلن برای Kiss my ass می توان نوشت "بیا سرشو بخور" یا "گه زیادی نخور" که البته به موقعیت جمله هم بستگی داره.
جمله ی دوم هم در اصل به معنای این است که "عمرن بذارم این دسته خرو بکنی توم" یا چیزی در همین مایه ها.

هرطور که بخواهیم زیبائی را معناکنیم داستان زیبائیست!... هم به قدر کافی تشبیه های شاعرانه و سمبلیک مثل دختری با چشمهای برنگ آسمان پس از باران و ماهی که بالاست و... درش هست هم به جهت اشاراتی به تاریخ ایالات متحده جنبه های نوستالژیک دارد و هم ازهمه مهمتر متضمن موضوعی باندازه ی کافی واقعی است...واقعی واقعی... اونقدر واقعی که سرسختترین انکارکنندگانش هم روزی چاره ای جز پذیرفتن این واقعیت نخواهند داشت...

البته این قصه از واقعیت گاه تلخی می گوید که خیلی از ما نمی خواهیم بپذیریمش ولی همیشه اتفاقهایی در دور وبر ما و زندگی های ما رخ می دهد که یادمان میاندازد که واقعیت همین است حالا تو خواه شیرین حسابش کن و خواه تلخ...

اما چیست آن واقعیت؟؟؟... این که جنس زن به خصوص در دوران باروریش نیاز مبرم به کیر دارد و به قول این داستان باید مرتب گائیده شود.... هر کیری که گنده تر و خوش تراشتر و قرصتر و محکمتر باشد ، لاجرم صاحب آن کیر در نزد زن محبوبتر و مهربانتر و دوست داشتنیتر به نظر میاید...و البته اعتبار چنین کیری نزد آن زن صرفا تا زمانیست که کیری کلفتتر و باحالتر پیدا نشده باشد!!.... به محض اینکه کیر تازه به بازار میاید کیر قبلی دل آزار خواهد شد...درست مثل کیر "کید" که به محض به میدان آمدن کیر گنده و سیاه و پاندولی شکل "بارت گنده بک" نزد خانوم"هانیدو" از اعتبار افتاد... تا آنجا که خانوم هانیدو حتی حاضر شد به افتخار دستیابی به یک کیر جدید یعنی کیر بارت گنده بک حتی دست به قتل شوهر خویش که کیرش دیگر تکراری و دل به هم زن شده بود بزند....

من این یادداشت کوتاه را فقط به درخواست یک دوست دوست داشتنی که ازم خواسته بود این داستان را بخوانم و نظرم رو بنویسم ، نوشتم... فقط برای اینکه بدونه حرفش برام مهمه.... وگرنه من هنوز خیلی نظر دارم درباره ی این قصه و واقعیت اون در زندگی....

دوست ارجمند آرش!
از نکاتی که اشاره کردید بسیار سپاسگزارم. کاملا حق با شماست. نکات را در ذهنم خواهم سپرد. و باز سپاسگزارم.
شاید باید زودتر جواب میدادم، اما حقیقتش من نظرها را تا امروز نخونده بودم.
ط. جام برسنگ
چهارشنبه 31 مارس